Αναμνήσεις από το monitor και άλλες ιστορίες

• Μετά από το πρόσφατο security update for windowsXP, αποφάσισα να διακόψω οριστικά τη θυελλώδη σχέση μου με τον Ι.Ε. Η σχέση αυτή υπήρξε σφόδρα ερωτική, μια και ο Ι.Ε. ικανοποιούσε το βασικό μου βίτσιο: τον περιορισμό του πλάτους της οθόνης με την εμφάνιση των favorites σε στήλη αριστερά. Ολοι οι άλλοι browsers αρνούνται αυτή την ευκολία κι έτσι είμαι αναγκασμένη να λοξοκοιτάζω και να υπολειτουργεί το δεξί μου μάτι.
  Δυστυχώς, με τη σημερινή ενημέρωση των windowsXP (την οποία απάλειψα από το πισι μου βεβαίως) εξακολουθεί να μην είναι δυνατή η χρήση του Ι.Ε. Διερωτώμαι πού να οφείλεται αυτό. Μήπως με αυτό το χουνέρι ο Μ.Α. θέλει να αναγκάσει σε προσχώρηση άνευ όρων; Μήπως.. Δεν πάει κάπου το μυαλό μου και βοήθείστε!
  Το δικό μου πρόβλημα πάντως το έλυσα σαν το Μεγαλέξαντρο: Με μια σπαθιά!
  

• Πόσο συγκινούμαι ώρες ώρες... Αν και αποφεύγω την παρελθοντολογία, κάπου κάπου περνώ από το ακατοίκητο μπλογκοχωριό, το monitor, αν θυμάστε. Νοσταλγώ την εποχή της αθωότητας, τότε που είμασταν διαδικτυακά μωράκια και κάναμε ντα το ένα το άλλο ή μοιραζόμασταν καραμελίτσες -ο αριθμός ο δικός μου ήταν λίγο πριν το 700, ίσως 680κάτι, αν θυμάμαι καλά. Για όποιον θέλει να μάθει κάτι περισσότερο, ας διαβάσει τις "Αναμνήσεις από το monitor"
  

• «Η Κομισιόν χρηματοδοτεί τη δωρεάν διανομή φρούτων και λαχανικών στα σχολεία, για παιδιά 6-10 ετών» και μου φαίνεται πολύ καλό αυτό το μέτρο. Να πιάνουν τόπο τα χρήματά μας επιτέλους!
  

• «Το αυγό του φιδιού πού είναι;» ρώτησε ο κ. Παυλόπουλος σε ένα τηλεοπτικό παράθυρο -δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή, αλλά το έχω γράψει. Λίγο αργότερα, ο εκφωνητής ειδήσεων ανέφερε κάτι για τα οικονομικά των κομμάτων. Το αυτί μου όμως το εσωτερικό, έπιασε κάτι για τα "οικονομικά των πτωμάτων" και άρχισα να λογαριάζω πόσα εισιτήρια σε ΜΜΜ αναλογούν σε μια μερίδα φακές. Οταν εξισωθεί το κόστος ενός εισιτηρίου με μια μερίδα φακές θα πρέπει να ανησυχήσω; Τι θα σημαίνει αυτό; Οτι αυξήθηκε το εισιτήριο ή ότι μειώθηκε η μερίδα;
  

• Σε κάποιο ντοκυμαντέρ άκουσα τη φράση «Αφού περάσουν ένα λόφο, τους περιμένει άλλος λόφος» και στη σκέψη μου πλακώσαν λόφοι, λοφάκια και λοφία! Οι λόφοι μπορεί να τελειώσουν κάποτε, όσο πλησιάζουμε τη θάλασσα. Το δυστύχημα είναι πως οι βλάκες με περικεφαλαία (και λοφίο!) δεν έχουν τελειωμό...
  

• Σε διαφήμιση κάρτας αγορών, μεταξύ άλλων λέγονται: «η κάρτα δια τις αγορές εις την Ελλάδα και εξωτερικόν» και αυτό με βάζει σε σκέψεις: ποιος τάχα συνέταξε τα λογάκια; Σε ποιους απευθύνεται η διαφήμιση;
  

• Γενικά, δεν εμπιστεύομαι τους διαφημιστές. Ανέκαθεν η δυσπιστία μου σε αυτό τον κλάδο ήταν αυξημένη. Ο διαφημιστής είναι ο πλέον ευπρόσβλητος επαγγελματίας από τις ανήθικες προτάσεις των εργοδοτών του. Κάνω λάθος; Η πιο πρόσφατη επιβεβαίωση ήρθε από ΗΠΑ μεριά, όπου η διαφήμιση των φαρμάκων σπάει κόκκαλα με την αναλγησία και την ανηθικότητά της. Φταίνε οι φαρμακοβιομήχανοι, ναι, φταίνε και οι διαφημιστές όμως -ίσως και περισσότερο.