Σελίδες

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

από το παλιό forum του Pathfinder

Δυο θεματάκια που γράφτηκαν πριν από 8-9 χρόνια:

Ενα μαχαίρι, ένα κόκκαλο και κάνα πεπονάκι άμα λάχει...

Ζητάω πολλά; Πρώτα πρώτα ένα μαχαίρι...
Οχι, μη πηγαίνει το μυαλό όλο στο φονικό, τις εγχειρήσεις και τα σφαξίματα και τον πόλεμο... λίγο πιο κεί... πάρτο όλο... μαλακά μαλακά... μαλάκα! Πρόσεχε! Που βρίσκεις καλύτερο παρκαδόρο σήμερα; Ετσι μπράβο... τώρα που το παρκάρισες το μυαλουδάκι στα όμορφα και τα ειρηνικά, τα καθημερινά ας πούμε, πάμε παρακάτω, στο κόκκαλο ντε...

Ενα κόκκαλο, ένα κοκκαλάκι έστω και μικρό... Οχι, όχι για να το γλείψω, όχι! Ούτε για να ταϊσω το σκυλάκι της φίλης του φίλου μου, μια και δε διατηρώ δικό μου κατοικίδιο...
Ενα κόκκαλο απέριττο, ένα σκέτο κόκκαλο για να δοκιμάσω το μαχαίρι πάνω του. Να δω δηλαδή τι θα του κάνει το μαχαίρι -του κόκκαλου ντε, που λέγαμε- τι θα του κάνει λοιπόν του κόκκαλου, άμα αυτό δεν έχει ψαχνό!

Επειδή λοιπόν κόκκαλο χωρίς ψαχνό είναι δύσκολο να βρεθεί, ούτε τα χασάπικα διαθέτουν πλέον γιατί τα πετάνε στα σκουπίδια κι ούτε που προλαβαίνει κανείς ν' αρπάξει κανένα -για μια σουπίτσα βρε παιδιά...- επειδή λοιπόν το κόκκαλο είναι τόσο δυσεύρετο σήμερα κι όλο το ψαχνό δουλεύει, ε, αρκετό μου είναι κάνα πεπονάκι, άμα λάχει...
Κόβεται και πιο εύκολα!

Το θέμα αυτό δημιουργήθηκε : Σήμερα, 11:47 από τον/την rodia

Re: Ποσες φορες αραγε, πηγαμε το μαχαιρι μεχρι το κοκκαλο, στη ζωη μας;

*******************************************************

No time to run, no place to hide
When your life is just a lonely Ride
Through the land of fire and ice
And all the dreams behind your eyes
Turned out to be a world of lies

Η απάντηση αυτή δόθηκε στις Σήμερα, 11:58 από τον/την perdikka
_____________________

Ο ΧΟΤΖΑΣ και το παλτο του

εν ολιγοις, ηταν καλεσμενος καποτε ο Χοτζας σε ενα γαμο, αλλα δεν ειχε ο ερμος πλουσια ρουχα να φορεσει, και εβαλε μεν τα καλα του, που ηταν ομως φτωχικα.

Στο τραπεζι του γαμου, τον εβαλαν στη χειροτερη θεση, του πεταξαν και ενα κομματι κοκκαλο, γενικως τον ειχαν του μπατσου και του κλωτσου, κρινοντας τον σαν αναξιο λογου, συμφωνα με το ντυσιμο του. Σηκωνεται λοιπον ο Χοτζας, παει σε ενα πλουσιο φιλο του, δανειζεται μια χρυσοποικιλτη ρομπα-παλτο και ξαναπαει στο τραπεζι. Οποια αλλαγη στη συμπεριφορα των οικοδεσποτων του! Και να τα κρεατα, να τα πιλαφια, να η περιποιηση, δεν ηξεραν που να τον βαλουν, και πως να τον περιποιηθουν!

Οποτε ο Χοτζας, πιανει το πιλαφι, και το χωνει στο αριστερο του μανικι, το κρεας στο δεξι μανικι, και ανακραζει '' φατε μανικια μου, εσας περιποιουνται τωρα, οχι εμενα''


καπως ετσι παει η ιστορια, ειναι απο αυτες του Νασρεντιν Χοτζα, που μας ελεγε η μαμα μου...

*******************************************************

Θνητών δε μώρος όστις εύ πράσσειν δοκών βέβαια χαίρει. τοίς τρόποις γάρ αι τύχαι, έμπληκτος ως άνθρωπος, άλλοτ'άλλοσε πηδώσι, κουδείς αυτός ευτυχεί ποτε.

Ευριπιδης - Τρωαδες
Η απάντηση αυτή δόθηκε στις Σήμερα, 16:33 από τον/την perdikka
_____________________

-->> Παλιές αξέχαστες μέρες, θυελλώδεις συζητήσεις, κάτι που μου λείπει. Μου λείπει περισσότερο η perdikka, κατά κόσμο Αννα, που είχε μια καλή κουβέντα να γράψει σε οποιοδήποτε θέμα. Δεν το βάζει ο νους μου πώς γίνεται να έχεις φύγει Αννούλα μου...

-->> Θυμήθηκα αυτά τα θεματάκια μετά την επίσκεψη στα μπλογκ του Greek Rider και της Cynical.

-->> To forum αυτό δεν υπάρχει πια, καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από ένα άλλο, πιο κυριλέ, μετά την αγορά του θρυλικού παλιού καλού και φρέσκου σε ιδέες και γεμάτου κέφι ΠΑΘ από τον όμιλο Δ. Λαμπράκη. Εδώ και αρκετά χρόνια, το πόρταλ Pathfinder ανήκει εις το Λαμπρακιστάν. Χίλιες φορές να είχε γίνει συνδρομητικό, αλλά καθώς φαίνεται συνέφερε καλύτερα τους ιδιοκτήτες του η πώληση. Τι να κάνουμε κι εμείς οι απλοί θνητοί; Σάματις μας πέφτει λόγος; Στεκόμαστε δίπλα, ενισχύουμε, ωθούμε προς τα άνω μια προσπάθεια, κλπ κλπ, και τελικά κανείς δεν μας ρωτάει...

-->> Ετσι να αισθάνονται άραγε οι εργάτες μιας βιομηχανίας που πουλιέται; Ετσι να νιώθουν οι υπάλληλοι της Ολυμπιακής; Του ΟΤΕ και της Ζίμενς, ό,τι ήταν να νιώσουν το ένιωσαν! Ο εργάτης, ο υπάλληλος, είναι δούλοι; Ο χρήστης του διαδικτύου τι είναι;

-->> Το ότι γυρνώ σε περασμένα είναι σημάδι ότι γερνώ... ολοταχώς;

2 σχόλια:

kopria είπε...

Πότε θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλη επιτέλους; :))))

pølsemannen είπε...

Α, δε βαριέστε, ανθρώπινη είναι και η νοσταλγία για πράγματα παλαιό που δεν ξαναέρχονται, Ηράκλειτος γαρ, κάτι ποτάμια που μπαίνεις και δεν ξαναμπαίνεις και κάτι τέτοια...

Όμως μόλις έλαβα τηλεομοιότυπο από την ΛΑ.ΚΡΑ.ΑΣΦΑ (Λαϊκή Κρατική Ασφάλεια) που αναφέρει ότι το άβατάρ σας είναι κατά τι ρεβιζιονιστικόν.
Παρακαλείσθε όπως απολογηθείτε στην επιτροπή του κόμματος εδώ.