Σελίδες

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

στον κ. Λεονάρδο αρέσει το παγωτό φυστίκι

Ο κ. Λεονάρδος είναι ποιητής. Ο κ. Λεονάρδος είναι πλούσιος εισοδηματίας. Ο κ. Λεονάρδος εκτιμά το καλό φαγητό. Ο κ. Λεονάρδος δεν χρειάστηκε να δουλέψει ποτέ στη ζωή του. Ο κ. Λεονάρδος υποδέχεται τους φίλους του φορώντας ένα μπλέιζερ χρώματος γκρενά και καπνίζοντας πίπα. Ο κ. Λεονάρδος επιλέγει προσεκτικά τις παρέες του. Ισως να σε συστήσω κάποτε στον κ. Λεονάρδο, αλλά πρέπει πρώτα να εκδηλώσει την επιθυμία να σε γνωρίσει. Ψώνισε καλού κακού παγωτό φυστίκι, μπορεί να έρθει ο κ. Λεονάρδος την Κυριακή το μεσημέρι να φάμε και, ξέρεις, ο κ. Λεονάρδος πεθαίνει για παγωτό φυστίκι!

Ο κ. Λεονάρδος είναι ένα προσωπείο, ένα φανταστικό πρόσωπο που κατασκεύασες και χρησιμοποιείς απέναντι στη γυναίκα σου. Θα σου άρεσε πολύ να είσαι εσύ ο κ. Λεονάρδος, αν δεν είχες παντρευτεί αυτή τη γυναίκα φυσικά. Εκείνη έχει καταπιεί αμάσητη την ιστορία του κ. Λεονάρδου, σου κάνει και παρατηρήσεις μάλιστα που ξεπερνούν κάθε πρόβλεψή σου. Στον κ. Λεονάρδο δεν θα άρεσε αυτό, αγάπη μου, σου λέει συχνά και συμπληρώνει μια στιγμή αμηχανίας με άλλη μια φράση: Νομίζεις ότι αν ήξερε αυτά που μού κάνεις, πόσο πεζά μου συμπεριφέρεσαι, θα σε εκτιμούσε ακόμα ο κ. Λεονάρδος;

Κόκκαλο εσύ! Τώρα που έχεις μπει στα βαθειά, αναγκαστικά θα κολυμπήσεις. Θέλεις να πετάξεις αυτό τον παρείσακτο κ. Λεονάρδο, αλλά δεν ξέρεις πώς, ψάχνεις ένα τρόπο να καταλάβει η γυναίκα σου ότι κ. Λεονάρδος απλώς δεν υπάρχει. Ετσι, με παρεκάλεσες να παρέμβω και να της εξηγήσω περί κ. Λεονάρδου και τί σε ανάγκασε να τον πλάσεις, να της πω με δυο λόγια ότι εκείνη σε ανάγκασε να σιάξεις ένα προσωπείο για να μπορείς να την αντιμετωπίζεις, να τη παρακαλέσω να σου φέρεται γλυκά, να σβήσει το φόβο που σου προκαλεί με την ακλόνητη συμπεριφορά της, σα λοχίας και χειρότερα.

Δυστυχώς, φίλε μου, παντρεύτηκες μια γυναίκα χωρίς ίχνος φαντασίας, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Αμα κοιτάς το περιτύλιγμα και αδιαφορείς για το περιεχόμενο, το πακέτο κάποια στιγμή ξετυλίγεται και όταν ανακαλύψεις το απομέσα είναι πλέον αργά, έχεις υποχρεώσεις και μόνον υποχρεώσεις: Πατρικές, συζυγικές, προς τους γονείς, τα πεθερικά, τους φίλους, τους γείτονες, τον άχρηστο το μπατζανάκη σου. Μόνο εσένα δεν πρέπει να σκέφτεσαι, εσύ είσαι άντρας, είσαι δυνατός, είσαι ο ώμος της παρηγοριάς για το σπανακόρυζο που κάηκε και για το στομαχόπονο του μικρού, άλλωστε εσύ έχεις το πλεονέκτημα να έχεις την εκτίμηση του κ. Λεονάρδου!

Την Κυριακή, λοιπόν, βρέθηκα καλεσμένη το μεσημέρι σπίτι σας για φαγητό. Θα ερχόταν και ο κ. Λεονάρδος και η γυναίκα σου ήταν πολύ τρακαρισμένη, έτρεμε ολόκληρη από συγκίνηση. Δεν ξέχασε ούτε το παγωτό φυστίκι, που, όπως μου εξήγησε, αρέσει πολύ στον κ. Λεονάρδο. Στο ψυγείο υπήρχε ένα κιλό παγωτό φυστίκι, παρ' όλο που ακόμα κανει κρύο και η γυναίκα σου δεν εμπιστεύεται τα παγωτά τέτοια εποχή, αλλά για τον κ. Λεονάρδο σκίστηκε η καημένη. Σιγά που θα τό'κανε για σένα να πάρει παγωτό, σιγά που θα σου επιτρέψει να κυκλοφορείς στο σπίτι σα λόρδος, με μπλέιζερ και καπνίζοντας πίπα, μια φόρμα γυμναστικής και πολύ σου είναι και τσιγάρο στο μπαλκόνι, σιγά που θα σε αφήσει ήσυχο λίγες στιγμές της μέρας στο καμαράκι υπηρεσίας μαζί με τη σκάλα και τη σιδερώστρα, όχι, θα βρίσκεσαι δίπλα της, να σου παραπονιέται, να σου πρήζει τα σκώτια ακόμα και για το σκυλάκι της αποκάτω κυρίας που έπαθε εντερολοίμωξη και ήταν τυχερό που τη γλίτωσε τόσο φτηνά με τόσο δηλητήριο που κατάπιε και σε κάνει να το σκέφτεσαι σοβαρά το δηλητ... όχι, Χριστέ μου, τι πήγα να πω... το διαζύγιο!

Ενα διαζύγιο όμως κοστίζει ακριβά σήμερα και δεν εννοώ σε χρήμα αλλά σε καταστάσεις που θα δημιουργηθούν, οι οποίες θα σύρουν μαζί τους και τον οικονομικό τομέα, πέρα από την αύξηση των υποχρεώσεων. Με τίμημα την ησυχία σου. ΗΣΥΧΙΑ. Πόσο αξίζει αυτή η λέξη, με το νόημά της μαζί; Αλλά γνωρίζεις τον εαυτό σου, δεν θα μπορέσεις να μείνεις για πολύ μόνος και ήσυχος, θα ξαναπέσεις στη λούμπα -όπου γυαλίζει θα πατάς- θα ξαναερωτευτείς ένα περιτύλιγμα και θα περάσεις τα ίδια εις διπλούν γιατί θα φροντίζεις και το προηγούμενο -τρομάρα σου! Οπότε, καλός είναι ο κ. Λεονάρδος και μη με μπερδεύεις με απομυθοποιήσεις και τέτοια. Αμα ξαναχρειαστείς ένα προπέτασμα τι θα κάνεις; Θα σιάξεις άλλον; Κι άμα σήμερα αποκαλύψεις τι εστί κ. Λεονάρδος, θα σε πιστέψει κανείς για όποιο προσωπείο κατασκευάσεις μεθαύριο; Ασε τα πράγματα όπως είναι, και τρέχα να φας το παγωτό φυστίκι που σου αρέσει. Ο κ. Λεονάρδος -τι κρίμα!- δεν ήρθε ούτε αυτή την Κυριακή...

_______________
Μου άρεσε που το έγραψα και το ξαναγράφω και εδώ, με ενδιαφέρει η γνώμη σου καλέ μου αναγνώστη :)

2 σχόλια:

Nicholas είπε...

Φοβάμαι μήπως ο Λέονάρδος είμαι εγώ. Και αν είναι έτσι, τότε δεν υπάρχω

Rodia είπε...

Μην ανησυχείς, όλο και κάποιος θα σε χρειάζεται!:)
..κι όσο σε χρειάζονται, θα υπάρχεις..