Σελίδες

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Ποιες εντολές έχει λάβει το ΙΚΑ και ταλαιπωρεί ανθρώπους αναπήρους;

Ελαβα πριν από λίγες μέρες ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από παλιό μπλόγγερ που δεν γράφει πια. Γνώριζα πως έχει πρόβλημα υγείας και χάρηκα που έδωσε σημεία ζωής. Το χαμόγελό μου πάγωσε όμως, όταν ξεκίνησα την ανάγνωση. Διάβασα τί τραβάει ένας συνάνθρωπος που υποφέρει και τα βάσανά του "εμπλουτίζονται" με την αισχρή συμπεριφορά των υπαλλήλων που εμείς πληρώνουμε και, αντί να είναι ταγμένοι στην υπηρεσία μας, υπηρετούν αλλότρια και σκοτεινά συμφέροντα. Απάντησα αμέσως και ζήτησα την άδεια να ανεβάσω σχετικό ποστ, περίμενα, και μόλις πριν από λίγο έλαβα την απάντηση με μερικές επιφυλάξεις, να μη γίνει δηλαδή η περίπτωσή του αφορμή για απαξίωση του ΕΣΥ.

Επειδή είμαι σίγουρη πως, όλοι εμείς οι αδύναμοι άνθρωποι, στο ΕΣΥ στηρίζουμε τις ελπίδες μας για τη φροντίδα του υπέρτατου αγαθού Υγεία, έχω τη γνώμη ότι δεν θα τον απογοητεύσουμε αλλά θα βρούμε τρόπους να υποστηρίξουμε τις προσπάθειές του. Ολοι μαζί, μια γροθιά. Με ιδέες και όχι μόνο λόγια του αέρα. Διάβασε, καλέ/ή μου αναγνώστη/τρια το γράμμα και αν έχεις κάποια καλή ιδέα περί του τί να πράξει αυτός ο άνθρωπος ή για το πώς να αντιμετωπίζει παρόμοιες ανάρμοστες συμπεριφορές, ενημέρωσε παρακαλώ.

Τώρα, μόλις ξεμπέρδεψα από τη σημερινή περιπέτειά μου με τίτλο "Περιπέτειες στο δρόμο της εξαφάνισης του ΙΚΑ". Απ' ό,τι έχω καταλάβει δεν είμαι ο μόνος που παίζει σ' αυτό το σήριαλ. Βλέπω πλήθος κομπάρσων με ανάλογες περιπέτειες που είτε αναλώνονται στην γκρίνια για την κατάντια των πραγμάτων είτε αναζητούν τρόπο για να βγουν οι ίδιοι από το αδιέξοδο (ο γνωστός εκείνου του γνωστού κλπ). Δεν κρίνω κανέναν, απλά δεν θέλω να τους μοιάσω.

Σήμερα λοιπόν έπρεπε να κάνω κάποιες εξετάσεις που έπρεπε να γίνουν οπωσδήποτε σήμερα. Εχω το παραπεμπτικό από γιατρό συμβεβλημένο με το ΙΚΑ, στον οποίο έχουν δοθεί οδηγίες που λένε ότι το παραπεμπτικό δεν χρειάζεται άλλη έγκριση. Στο μικροβιολογικό εργαστήριο όμως δεν μπορούν να εκτελέσουν την εντολή χωρίς έγκριση από ελεγκτή του ΙΚΑ.

Βρίσκομαι σε αδιέξοδο.

Πηγαίνω στο υποκατάστημα του ΙΚΑ όπου ανήκω (ουρές και άλλα αυτονόητα δεδομένα του ΙΚΑ τα παραλείπω) και φτάνω στον υποδιευθυντή.

Μπαίνω στο γραφείο, δίνω το παραπεμπτικό του γιατρού και του εξηγώ πως ο γιατρός είχε οδηγίες ότι οι συγκριμένες εξετάσεις δεν χρειάζονται περαιτέρω έγκριση.
Κρατώντας το παραπεμπτικό στα χέρια του, λέει με ύφος «Αυτός ο γιατρός δεν είναι συμβεβλημένος με το ΙΚΑ». Τον κοιτάζω με ύφος ανάλογο του δικού του και απαντώ «Οχι, είναι χάκερ που έσπασε του κωδικούς και έγραψε σε παραπεμπτικό του ΙΚΑ». Ρίχνει μια δεύτερη, ακόμα πιο πρόχειρη από την πρώτη, ματιά στο χαρτί και μου λέει: «Μπορεί και να έχει σύμβαση με το ΙΚΑ αλλά δεν γράφει διάγνωση». Οι λίγες τρίχες που μου έχουν μείνει σηκώθηκαν όλες όρθιες. Με προσποιητά ευγενικό ύφος (μόνο αυτό απόμεινε κι εκείνο το άλλο με τα μπινελίκια) του λέω: «Αν κοιτάξετε το χαρτί που έχετε μπροστά σας γράφει 'ηπατική ανεπάρκεια'. Αυτό δεν είναι διάγνωση»;

Ολο αυτά ήταν απαραίτητο να προηγηθούν για να δει το παραπεμπτικό που του είχα δώσει. Με τι αποτέλεσμα; «Οι εξετάσεις που ζητάει δεν είναι επείγουσες. Να κλείσετε ραντεβού για να τις κάνετε σ' ένα μήνα» είπε.

Το μόνο που κατάφερα να κάνω είναι να ανοίξω την πόρτα, να φύγω και να αρχίσω να παίρνω τηλέφωνα για να βρω από ποιον θα δανειστώ για να πληρώσω τις εξετάσεις. Όλο αυτό χωρίς να έχω φάει κάτι γιατί η συγκεκριμένη εξέταση απαιτούσε να είμαι νηστικός και με 9,5 πίεση.

Σε ένα μήνα θα πρέπει να τις επαναλάβω.

Για να καταλάβεις, περιμένω εδώ και πάνω από 1,5 χρόνο να περάσω από επιτροπή για σύνταξη αναπηρίας. Εχω περάσει ήδη από την πρώτη επιτροπή και έχω κατοχυρώσει το δικαίωμα συνταξιοδότησης, αλλά η επόμενη θα καθορίσει το ποσοστό αναπηρίας και το ποσό της συνταξης. Ετσι, με τα αναδρομικά που θα λάβω, υπολογίζω να πληρώσω τα δανεικά με τα οποία ζω σήμερα. Αφού κάποιες στιγμές σκέφτομαι να πω στους δικούς μου, έτσι και μου συμβεί κάτι νωρίτερα, να κρύψουν το πτώμα μέχρι να βγουν τα αναδρομικά για να αποπληρώσουν τα χρέη.

__________________
ΣΗΜ.1. Η επιστολή συμπληρώνεται με το σημερινό προβληματισμό του φίλου, μη τυχόν δώσει λαβές να χρησιμοποιηθεί ο λόγος του υπέρ της ιδιωτικής υγείας και κατά της δημόσιας δωρεάν περίθαλψης, που μπορεί να βρίσκεται σε κώμα αλλά δεν έχει ακόμα εκπνεύσει...
ΣΗΜ.2. Μετά την οικονομία στα φάρμακα, μετά τις περικοπές μισθών και συντάξεων, έρχεται καπάκι και η φυσική μας εξόντωση; Μέσα από την αθλιότητα θεσμών ταγμένων στη φροντίδα των ασθενών και αναπήρων συνανθρώπων μας; Μέσα από τις υπηρεσίες ασφάλισης, που πληρώναμε επί πολλές δεκαετίες με το αίμα μας; Είμαι έξαλλη λέμε.

2 σχόλια:

pølsemannen είπε...

Το παρακάτω δεν είναι δικό μου, αλλά συμφωνώ 100%:

"Το επίπεδο μιας κοινωνίας κρίνεται από το πώς φέρεται στις παρακάτω ομάδες:

1. Τα παιδιά.

2. Τους ηλικιωμένους.

3.Τους αδύναμους."

ΟΕΔ.

(Νομίζω το είδα γραμμένο από τον Ηλία Μπαζίνα στον "Φίλαθλο").

Rodia είπε...

Πολύ σωστό Καρολε. Στην απλότητα βρισκεται η αληθεια, όχι στα βαρύγδουπα λόγια και τα χτενισμένα κείμενα.
Ευχαριστω που το μοιραστηκες. :)